Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

kogoś świerzbi

См. также в других словарях:

  • świerzbić — 1. Język, posp. jęzor, ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił «ktoś ma, miał trudną do opanowania chęć, żeby coś powiedzieć, zdradzić jakąś tajemnicę»: Widzę, że język ją świerzbi. Wreszcie nie wytrzymała: – I ty tak z nim mieszkasz? Bez ślubu?… …   Słownik frazeologiczny

  • świerzbić — ndk VIa, świerzbićbi, świerzbićbił «być odczuwanym jako nieprzyjemne łaskotanie, wywołujące chęć drapania; swędzić, świerzbieć» Świerzbiące bąble. Świerzbiąca skóra. Plecy go świerzbiły. ◊ Język, posp. jęzor kogoś świerzbi «ktoś ma ochotę coś… …   Słownik języka polskiego

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… …   Słownik języka polskiego

  • jęzor — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym jęzorem zob. język 1. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z jęzorem zob. gęba 1. Chlapnąć jęzorem zob. chlapnąć. Jęzor kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Latać z jęzorem… …   Słownik frazeologiczny

  • ozór — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym ozorem zob. język 1. Chlapnąć ozorem zob. chlapnąć. Mieć (za) długi ozór zob. długi 3. Ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Rozpuścić ozór zob. rozpuścić. Strzępić (sobie)… …   Słownik frazeologiczny

  • jęzor — m IV, D. a, Ms. jęzororze; lm M. y zgr. od język w zn. 1 Krowi, psi jęzor. ∆ geogr. Jęzor lodowca, lodowcowy «część lodowca górskiego spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ◊ rub. Lecieć, pędzić z wywieszonym jęzorem «biec szybko… …   Słownik języka polskiego

  • świerzbieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, świerzbiećbi, świerzbiećbiał {{/stl 8}}{{stl 7}} być odczuwanym jako nieprzyjemne mrowienie, łaskotanie, powodujące natychmiastowy odruch, nieustanną chęć drapania; swędzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świerzbi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»